Realiteit

Benieuwd naar lotgevallen van Lee Middlenam? Bij de aankoop van zijn casa. In Vale de Santiago. Een dorpje in de Portugese Alentejo. Lee schreef er een boek over.

De Nederlandse vertaling verschijnt als feuilleton. Met tussenpozen te lezen. In één of meer van mijn columns!

My little casa
Auteur: Lee Middlenam ©
Vertaling: Robert Steur

Dus hier was ik met de Fransman en zijn vrouw allemaal aan het scheppen als strijders proberend op fantasierijke manieren mijn auto te bevrijden. Ze wisten dat als ik vast zat, er ook voor hen geen manier was om eruit te komen.

Na een uur waren we nog aan het graven en begonnen de negatieve gevoelens echt op te spelen. Zou ik gedwongen worden om de auto achter te laten? Hoe moest ik terugkomen? Wat gebeurde er als ik ‘s morgens niet kwam opdagen? Ging ik mijn waarborgsom verliezen? Falen was geen enkele optie op dat moment.

Ik was nu verwoed aan het graven met mijn blote handen die extreem pijnlijk waren en vol blaren zaten, dus besloten we de eenzame onverharde wegen af te lopen op zoek naar hulp van een ander reisvoertuig dat misschien nog ergens stond, maar ontdekten dat ze allemaal allang waren vertrokken. Net toen we op het punt stonden om op te geven zagen wij een godsgeschenk in de vorm van een gehavende oude kampeerauto over de zandweg hobbelen. Uit dit busje sprong een prachtig Spaans echtpaar en raad eens, ze spraken noch Engels noch Frans.

Mijn overlevingsinstincten kwamen boven. Toen wij allen onvermoeibaar werkten om mijn auto uit het zand te krijgen, maakte ik duidelijk dat ik heel erg spijt dat het VK de EU verliet en er hard aan werkte om hen ervan te overtuigen dat we een geweldig team waren. We glimlachten allemaal en accepteerden dit als een onverwachte ervaring waar we de komende jaren ongetwijfeld over zullen praten.

Wij hadden nu een ander voertuig, precies in stelling gebracht, maar er was wel een touw nodig. Vanuit het niets haalde het Franse stel een groot overlevingspakket tevoorschijn met meer fakkels, touwen en schoppen die drie uur eerder buitengewoon nuttig zouden zijn geweest en wij begonnen mijn auto te bevrijden en lachten ons een weg door het herstelproces.

We sleepten mijn oude getrouwe vrij, zonder dat het derde voertuig vast kwam te zitten, wat een bonus was. Wat een vrolijk moment. Ik sprak mijn oprechte dank uit en reikte in mijn portefeuille om mijn gasten een fooi te geven om te ontdekken dat ik mijn laatste geld bij de maaltijd eerder die dag had uitgegeven. Na meerdere handdrukken en dubbele wangkusjes, verdween ik terug in de duisternis voor een zeer welverdiende nachtrust.

Ik werd wat futloos wakker en arriveerde samen met Tim in het mooie kleine financiële stadje Odemira om de verkopers Riora en Dimitri te begroeten. Tot mijn grote vreugde waren de verkopers erg aardig. Zij wisten een paar goede verhalen te vertellen.

De uitwisseling was heel eenvoudig en werd gedaan met de makelaars in het kantoor van de notaris, wat een cruciaal onderdeel is van het proces, omdat ze zijn opgeleid om ervoor te zorgen dat er geen oneerlijke transacties plaatsvinden door beide partijen. Het ging erom het contract door te lopen met Tim als mijn vertaler. Hij legde de verkopers uit dat als ze zich zouden terugtrekken, zij aan mij het dubbele van de aanbetaling zouden moeten betalen. Ik liet hen weten, met een beetje gelach onder ons, dat het een geweldig idee leek als ze besloten om niet te verkopen en ik maar al te blij zou zijn als zij zich terugtrokken uit de overeenkomst. Dit deel van het proces was echter cruciaal voor makelaars die tenslotte hun geld hiermee verdienen. Met Tim wist ik dat ik in veilige handen was.

Nadat wij de contracten hadden uitgewisseld, keerde ik terug naar mijn nederige verblijf verheugd over de vooruitgang, nog steeds lachend om de gebeurtenissen van de avond ervoor. Dit moest het rechttoe rechtaan gedeelte zijn.

Oplettend

Sinds mijn eerste reis had ik geleerd hoe ik de reiskosten enorm kon drukken en de best beschikbare koopjes veilig kon stellen voor hotels, vluchten, autohuur en verzekeringen. Ik bespaarde letterlijk honderden per reis tijdens de boekingen, dus besloot ik om mijn werklast te vergroten en een website te maken met een massale online promotie om anderen te helpen.

Voor de volgende reis besloot ik Bargain Bill, mijn gewillige hulpje mee te nemen om de ervaring te delen. Ik doorliep mijn normale routine toen wij in Faro landden: een kortere weg door de douane met een klein trucje dat ik bij het vorige bezoek leerde, rechtstreeks naar mijn kleine glanzende auto die klaarstond in de ochtendzon. Niet nodig om op te waarderen Bill, zei ik terwijl wij naar de liefde van mijn leven liepen, tenminste voor die week.

Onze eerste stop leverde een geweldige ervaring op met verse lokale salade, die extreem groot was en een fractie kostte van een vergelijkbare thuis. Tot nu toe had ik ongeveer 250 euro bespaard en mijn tijd om uit de luchthaven te komen teruggebracht tot ongeveer vijfendertig minuten. ‘Ik bedoel deze keer zaken,’ schepte ik op tegen Bill toen wij onderweg waren.

Uiteindelijk kwamen wij aan in Vila Nova de Milfontes en reden regelrecht naar het hotel. Voor vijfenveertig euro per nacht kun je geen perfectie en totaal comfort verwachten in dit deel van het land, maar de kamers waren comfortabel wat meer dan goedgemaakt werd door de briljante klantenservice die de geweldige plaatselijke bewoners hun gasten bieden.

We deden een rondleiding door de stad, bezochten kleine kunstzinnige winkels en lokale goedkope Chinese winkels, die je overal in Portugal tegenkomt, waar je geweldige koopjes kunt vinden. Deze keer huurde ik dankzij het beschermende advies van Bill een digitale hotelkluis om mij ervan te verzekeren dat mijn spullen veilig waren opgeborgen, inclusief paspoort, identiteitsbewijs en vooral contant geld om de 10% vergoeding te bewaren voor de volgende dag. Onze mooie Engels sprekende receptioniste kwam tegemoet aan al onze wensen, tot zover liep alles gesmeerd. Wat zou er deze keer mis kunnen gaan? Op basis van mijn eerdere ervaringen bleef ik geconcentreerd en voorbereid op het onvoorziene.