Dit delen:

Betoverend

Als bij verrassing verschijnt een melding op m’n telefoon. Met de titel ‘Op deze dag’.

Uit de luidsprekers vlakbij. Klonk zachtjes een zoetgevooisde stem. Afkomstig van Roberta Flack. Die ‘Killing Me Softly’ zong.

Een rubriekje aangemaakt door het algoritme. In de applicatie die mijn bronbestanden beheert. Columns, kladteksten en -schrijfsels door het programmaatje bewaard. Verzameld in een keurige tijdlijn.

De parafrasering blijft hangen in mijn hoofd. Na het versterven van haar woorden. Die zij mij toezong. Alsof zij vertrouwd was. Met mijn duisterste wanhoop. Misschien dat zij dwars door mij heen keek. Schijnbaar buiten mijzelf om. Een poging mij zacht te doden met dit lied.

Hunkerend blikte ik terug op hoe het ‘gisteren’ was. Nog zo kortgeleden. Gaan en staan waar je wilt. Zonder de geringste beperking. Van sociale afstand houden tot (verplichte) mondkapjes. In alle vrijheid. Mijlenver verwijderd en zorgeloos.

Nieuwsgierig geworden stap ik in. Om te onderzoeken wat deze virtuele tijdmachine mij voorschotelt. Bezorgd over wat ik opschreef. Natuurlijk ook waar ik was. Een tripje naar toentertijd.

Vrijgevochten

Op de drempel van die abnormale, maar bovenal hopelijk tijdelijke ‘anderhalve-meter-samenleving’. Om daarna opnieuw het gevoel te omarmen. Van de verbluffende natuurlijke schoonheid. In alle onbevangenheid. Die je eigen was als kind. Jezelf lavend aan de magie die overal om ons heen is.

Gevuld met vreugdevolle momenten samen. Buitenshuis middenin de natuur. Zo bevrijdend voor een goed humeur. Om het kinderlijke gevoel te delen. Van verwondering en eerbied. Voor de flora en fauna. In een onwerkelijk fraai landschap.

Even ontsnappen aan de tredmolen van alledag. Laat je bij toverslag terugvoeren. Tijdens een uitstapje. Naar een wereld zoals die ooit was. In Portugal op 22 juli 2016. Herinneringen om te koesteren, werkelijk betoverend.

Gastcolumn | Betoverend | Verschenen op Blog|Portugal-vakantie

Meer lezen: Betoverend

Column | On this day | English translation

Read more: On this day

Guest column | Enchanting | English translation

Read more: Enchanting

Dit delen:

Hoogste tijd concludeerde de Presidenta da Junta. Voor een Requalificação, reken maar. Schots en scheef gezakt.

Door de jaren heen. Half verrot hier en daar. Zo gammel als wat. Te gevaarlijk zo langzamerhand.

Gastcolumn | Trap op, trap af | Verschenen op Portugal Portal

Meer lezen: Trap op, trap af

Guestcolumn | Upstairs, downstairs | English translation

Read more: Upstairs, downstairs

Dit delen:

Wie dit leest is gek

Als bij verrassing verschijnt een melding op m’n telefoon. Met de titel ‘Op deze dag’.

Het decennium waarin de hele wereld leefde in argeloosheid. Totaal geen benul wat in het verschiet lag. In de toekomstige, geschokte wereld van vandaag.

Een rubriekje aangemaakt door het algoritme. In de applicatie die mijn bronbestanden beheert. Columns, kladteksten en -schrijfsels door het programmaatje bewaard. Verzameld in een keurige tijdlijn.

Stug doorlopen. Tot verder onder de bomen door. Met belangstelling vooruitblikkend naar daarachter. Onderweg om die mysterieuze donkere tunnel te trotseren. In een flits vond ik mijzelf terug. Vier jaar jonger in 2016. Mijn schrijfdrang herlezend.

Nieuwsgierig geworden stap ik in. Om te onderzoeken wat deze virtuele tijdmachine mij voorschotelt. Bezorgd over wat ik opschreef. Natuurlijk ook waar ik was. Een tripje naar toentertijd.

Mijn eerste proeve voor een gastcolumn. Een maand later verschenen op Blog|Portugal-vakantie. Waarin de woorden junkie en virus vielen. In een totaal andere context dan vandaag de dag. Een tekst vol loftuitingen. Over Portugal, zo’n prachtig land.

De natie die ik in mijn hart sloot. Even snel als naar ‘t verleden. Zomaar terug van weggeweest in het heden. Precies op tijd gearriveerd. Kennisnemend van de aanhef. Boven een artikel op Portugal Portal van 3 april 2020.

“Het verleden heeft de toekomst.“

Geschreven door Ton Haak die zich verdiept heeft. In de Portugese politieke geschiedenis. Niet dat ‘t mij daarom gaat. Geenszins uit desinteresse, maar wel om de toepasselijkheid. Van het navolgende citaat uit die verhandeling.

“Als ik zo om me heen kijk, zijn er weinig plekken op aarde waar het onder een lekker zonnetje pais en vree is en waar ook een althans een beetje zonnige toekomst verzekerd lijkt. Portugal, jawel!”

Bijzonder treffend komen ze over. Deze woorden van troost en hoop. Naadloos sluiten ze aan. Bij de turbulente tijd waarin wij leven. Zo’n vreemde gewaarwording. Waarbij ik er vanuit ging dat het allemaal wel zou meevallen.

Inmiddels is het een keiharde realiteit. Heel wereld geconfronteerd met een virusdreiging. Enig houvast biedt een bekend gezegde.

“Over wat je niet kunt beïnvloeden, moet je vooral niet gaan piekeren.”

Dat ga ik dan ook zeker niet doen. Maar wel een aanbeveling. Voor wie een moment zoekt van ontspanning. Lees dan even met mij mee. Om te constateren dat de cirkel rond is. Ontdek dat buiten twijfel staat: Wie dit leest is gek!

Gastcolumn | Wie dit leest is gek | Verschenen op Blog|Portugal-vakantie

Meer lezen: Wie dit leest is gek

Column | On this day | English translation

Read more: On this day

Guest column | Anyone reading this is crazy | English translation

Read more: Anyone reading this is crazy

Dit delen:

Troost is gesmolten kaas. Aldus de vetgedrukte grappige aanhef. Die voorbij komt op Volkskrant-punt-nl. Verwoord na een vraaggesprek. Opgetekend uit de mond van de uitbaatster van een Amsterdams restaurant.

In een eetrubriek afgedrukt, naar blijkt. Geen idee hoe ik hier terecht kom. Helaas gaat het over kaasfondue. Daarvan loopt het water mij niet in de mond.

 Gastcolumn | Troost | Verschenen op Portugal Portal

Meer lezen: Troost

Guestcolumn | Comfort | English translation

Read more: Comfort

Dit delen:

O avô heet hij op z’n Portugees, de grootvader. Met een dakje op de letter o. Het lijkt wel of ‘ie een hoedje op heeft. De grootmoeder doet ‘t met een andere schrijfwijze, a avó.

Alsof zij een streepje vóór krijgt. Verklapt door de schrijfwijze in het meervoud. Portugese grootouders heten os avós (spreek uit: oes awos). Grootmoeder in het kwadraat. Let op het accentteken.